بعضی وقت ها در زندگی کنار توزیع هایی قرار می گیریم که خیلی احساس پرت و دور افتاده بودن می کنیم. این احساس گاهی اوقات ما را مغرور می کند و گاهی اوقات افسرده (بسته به اینکه ماهیت متغیر چه باشد و ما در نیمه مثبت توزیع باشیم یا نیمه منفی).

اینطور وضعیتها نباید ما را بفریبد. جای ما چنین توزیع هایی نیست. ما باید بگردیم و توزیعی را پیدا کنیم که در حول و حوش یک انحراف معیار از میانگینش جا خوش کنیم. حتی اگر مقدار n در آن توزیع خیلی کم باشد. اگر به اطراف خود نگاه کنید به آدم هایی می رسید که نقطه ای پرت و دور افتاده در یک توزیع توامان چند متغیری هستند. کار اینجور آدمها در پیدا کردن توزیع آرمانی شان بسیار دشوار است...

شما در چه توزیعی زندگی می کنید؟!